Geschiedenis
Sinds haar oprichting in 1925 en tot het begin van deze eeuw - het moment waarop de groep een omschakeling naar de vastgoedsector inzet - lag de kernactiviteit van de groep in de textielsector. De belangrijkste dochteronderneming van de groep, UTEXAFRICA, waarvan de fabrieken jaarlijks ruim 30 miljoen meter stof produceerden, was actief in alle stadia van de katoenverwerking. Op haar hoogtepunt telde de textielactiviteit in Kinshasa wel 6000 medewerkers. Daardoor was de groep destijds de grootste privéwerkgever van de stad. Daarnaast waren er meer dan 100.000 boeren actief in de katoensector, verspreid over verschillende provincies in het centrum en het oosten van Congo.
De TEXAF-groep heeft in de loop van de tijd haar activiteiten gediversifieerd naar de metaalconstructie, de exploitatie van een zandsteengroeve en de landbouw. De groep is verder eigenaar van talrijke vastgoedpanden in de huidige provincies Sankuru, Maniema, Zuid-Kivu, Tanganyika, Lomami en Oost-Kasaï.
Enkele belangrijke data in de geschiedenis van de groep:
De textielfabriek wordt plechtig geopend door Koning Albert I van België, op haar huidige locatie in de baai van Ngaliema (Kinshasa), met als belangrijkste activiteiten spinnen, weven en verven. Om zich te bevoorraden richt de groep de Société des Forces Hydro-électriques de Sanga en de Société de Distribution d’Eau de Léopoldville op.
Het bedrijf voert zijn productie sterk op en draagt bij tot de oorlogsinspanningen van de geallieerden.
Onafhankelijkheid van Congo. De productie is sinds het einde van de oorlog gestegen van 12 naar 32 miljoen meter geweven stof per jaar.
Zaïrisering. Het textielbedrijf wordt eerst genationaliseerd maar later, gelet op zijn economisch en maatschappelijk belang, teruggegeven aan TEXAF.
Plunderingen in Zaïre. De textielfabriek wordt beschermd maar twee medewerkers worden gedood en het distributienetwerk wordt vernietigd. De economie van het land stort in en de textielproductie daalt onafgebroken.
Via een Management Buy-Out neemt Philippe Croonenberghs het roer in handen van een afgetakeld TEXAF. Dat vormt het begin van een strategie van vastgoedontwikkeling en een alliantie in de textielsector met de familie Cha van Hongkong.
Door de dumping van illegale import en de ongunstige economische context besluit de groep Cha om de textielfabriek te sluiten.
Een eerste nieuwbouw van topklasseflats wordt te huur aangeboden, in de wijk “Musiciens”. Die stap vormt het begin van een reeks grootschaliger constructies door de groep. Daarnaast verhoogt TEXAF zijn participatie in CARRIGRES van 50 naar 100%.
TEXAF beslist om te investeren in de digitale economie en de grootste digitale campus van Kinshasa te bouwen.